| .:Środa, 15.01.2025 r. (15 dzień roku) |
Historia
Parafia Narodzenia NMP w Rzeszowie-Staroniwie, znajdująca się w zachodniej części miasta, ma dość bogatą historię. Początkowo należała terytorialnie do parafii farnej, a od 1949 roku weszła w skład nowo utworzonej parafii Chrystusa Króla. Z powodu rozbudowy dzielnicy i stosunkowo dużej odległości od kościoła parafialnego ks. bp Ignacy Tokarczuk postanowił utworzyć na Staroniwie samodzielną parafię. Początek jej dała stojąca przy drodze mała kapliczka (6 x 4 m), wzniesiona jeszcze w 1880 roku przez Marcina i Katarzynę Kloców. W 1973 roku biskup ordynariusz powierzył opiekę nad tą kapliczką księdzu Mieczysławowi Szeli, ówczesnemu wikariuszowi parafii Chrystusa Króla, który zajął się katechizacją i organizowaniem życia duszpasterskiego dzielnicy. Rozpoczął on także budowę zadaszenia na konstrukcji stalowej przy kapliczce, aby zapewnić wiernym w miarę godziwe uczestnictwo we Mszy świętej. Niestety, władze miejskie przeszkodziły budowie, aresztowaniami i przesłuchaniami zastraszały mieszkańców, zmusiły do rozbiórki metalowej konstrukcji, a ks. Szeli wytoczono proces sądowy. Dzięki wielorakim staraniom władze miejskie zgodziły się ostatecznie na rozbudowę kaplicy, przy której na wiosnę 1975 roku wzniesiono z płyt pilśniowych prowizoryczną przybudówkę. W maju 1975 roku przybył do Staroniwy ks. biskup Ignacy Tokarczuk, który udzielił młodzieży sakramentu bierzmowania i poświęcił kapliczkę. Dnia 1 lipca 1975 roku została erygowana samodzielna parafia Narodzenia NMP, a jej proboszczem zostal ks. Mieczysław Szela.
Mała kapliczka z przybudówką okazała się jednak niewystarczająca w stosunku do potrzeb duszpasterskich. Postanowiono wtedy przeznaczyć na kościół wznoszony przez Annę i Stefanię Paja w Staroniwie Górnej, blisko Kielanówki, dom mieszkalny. Biskup Ordynariusz zaakceptował taki plan działania. Niestety, władze bezpieczeństwa dowiedziały się o zamiarach budowy i rozpoczęły się trwające ponad dwa lata szykany i kontrole pod adresem ofiarodawczyń. Wreszcie 27 maja 1981 roku, w obecności rzesz wiernych i duszpasterzy (ks. Szela, ks. Sondej, ks. Kapusta), biskup Tadeusz Błaszkiewicz dokonał poświęcenia obiektu. Natychmiast podjęto dalsze prace i w ciągu kilku dni wykonano dach oraz wstawiono okna.
W 1981 roku nowym proboszczem parafii został mianowany ks. Marian Przewrocki, który zamieszkał w podziemiach kościoła w Staroniwie Górnej. W międzyczasie zadecydowano jednak, aby centrum parafii było przy kaplicy Narodzenia NMP. Wtedy to, na placu ofiarowanym przez rodzinę Trawków, zaczęto budować plebanię, a od 1984 roku obecny kościół parafialny. Budowa jednak, z różnych przyczyn, przeciągała się i nabożeństwa były odprawiane w podziemiach wznoszonego kościoła. W 1989 roku nowym proboszczem w Staroniwie został mianowany ks. Franciszek Dziedzic. Pod jego kierunkiem kontynuowano rozpoczęte prace: dokończono budowę górnej kondygnacji kościoła, który przykryto blachą szwedzką; założono instalację elektryczną; wmontowano okna i otynkowano wnętrze; przystąpiono do urządzania prezbiterium, gdzie ustawiono krzyż, ołtarz i ambonkę.
W 1998 roku proboszczem parafii został mianowany ks. Stanisław Jamiński, który kontynuował prace wykończeniowe przy kościele parafialnym i kaplicy dojazdowej. 2 października 1999 roku biskup ordynariusz Kazimierz Górny dokonał poświęcenia kościoła parafialnego. Pod kierunkiem ks. Proboszcza trwały dalsze prace budowlane: instalacja dzwonu, ułożenie kostki przed kościołem i na schodach, budowa parkingu, tynkowanie kościoła w Staroniwie Górnej i kościoła parafialnego, instalacja centralnego ogrzewania w kościele parafialnym i inne. 5 września 2004 roku zostały erygowane kapliczki Drogi Krzyżowej przy kościele parafialnym. Były one wybudowane jeszcze w 1985 roku jako Dróżki Różańcowe, na zakończenie misji parafialnych i w celu uniknięcia konfiskaty terenu przez ówczesne władze.
Życie duszpasterskie parafii Narodzenia NMP, od samego początku jej istnienia, było bardzo ożywione: wizytacje biskupie, misje święte, bierzmowania, odpusty, rekolekcje, noce fatimskie, działalność wielorakich grup (róże różańcowe, zespół charytatywny, schola, ministranci, oaza, neokatechumenat, Stowarzyszenie Przyjaciół WSD i inne), pielgrzymki. Konsekracja kościoła parafialnego odbyła się 9 września 2006 roku była wymownym i radosnym zwieńczeniem wieloletnich wysiłków duszpasterzy i wiernych, którzy z wielką miłością i oddaniem przyczynili się do utworzenia tej parafii i dokończenia budowy kościoła.